Μία μικρή συνάρτηση
ήμουνα η καημένη,
στου Hilbert το αγρόκτημα
ζούσα ευτυχισμένη.
Ήμουνα με τ' αδέρφια μου,
κι ειχαμε μια πληρότητα,
συνήθως εξασκούμασταν
στην ορθογωνιότητα.
Κάναμε μόνοι μας ή μαζί
γινόμενο εσώτερο,
μα όχι για το κέφι μας,
είχαμε στόχο απώτερο!
Μόνοι εβγάζαμε: μηδέν,
μαζί: μονάδα μία,
κι αν κάποιος αστειεύονταν
καλούσα αστυνομία:
Την Ορθογωνοποίηση:
μας έβαζε σε τάξη,
κι όλα μας τα γινόμενα
ήταν πολύ εντάξει.
Είχαμε φίλους καρδιακούς,
την οικογένεια Bra-ket,
πολύ συχνά επαίζαμε
ποδόσφαιρο και μπάσκετ.
Έρχονταν κι οι μιγαδικοί
κι έφερναν συγγενείς μας,
καλά, πώς το μαντέψατε;
ήταν οι συζυγείς μας!
Έτσι περνούσε ο καιρός,
με γέλια και χαρούλες,
κι αν ήμασταν στα high μας,
με κάμποσες πραξούλες.
Τότε εγίνη το κακό,
ένα πρωί του Απρίλη,
ένιωσα πως με έκαναν
ολότελα ρεζίλι.
Με βίασε ένας κύριος
που Τελεστής λεγόταν,
Κώστας Χαμιλτονιανής,
έτσι μας συστηνόταν.
Σε φρέατα, ταλαντωτές,
με έβρισκε; με τάραζε!
μ' αλγεβρικά τεχνάσματα
τα φώτα μου τα άλλαζε.
Μετά την πράξη την αισχρή
μου άφηνε παρέα,
πιστεύοντας ο άτιμος
πως θα περνούσα ωραία.
Ενέργεια τη λέγανε
κι ήτανε πάντα εμπρός μου
τη νύχτα όταν κοιμόμουνα
ακοίμητος φρουρός μου.
Κουβέντα σαν μου έπιανε
την πλάτη της γυρνούσα,
ήμουν πολύ κακότροπη
και μούτρα της κρατούσα.
Ώσπου μια μέρα ηλιόλουστη
μου μίλησε με πόνο:
"Γιατί κοιτάζεις άραγε
τον εαυτό σου μόνο;"
"Δε βλέπεις; Εξαρτώμαστε
η μία απ' την άλλη,
ανάλογα τι είσαι εσύ
είμαι μικρή ή μεγάλη"
"Οι αριθμοί οι κβαντικοί
που σε χαρακτηρίζουν
κι εμένα αριθμητικά
συνέχεια καθορίζουν"
"Και όσο για τον τελεστή,
Που σ' αγαπά τιμή σου,
γιατ' είσαι ιδιοσυνάρτηση
κι εγώ ιδιοτιμή του".
"Το κάθε το αδέρφι σου
δική του ενέργεια έχει,
που με περίσσια υπομονή
όλο εσάς προσέχει".
Κάθισα και το σκέφτηκα
κι είδα πως έχω λάθος,
άλλωστε αυτός ο Τελεστής
μ' άρεσε κατά βάθος.
Μίλησα με τ' αδέρφια μου
και πλήρως συμφωνήσαμε.
τον Κώστα Χαμιλτονιανή
όλοι μας αγαπήσαμε.
Σ' ομάδες χωριστήκαμε,
(ανάλογα τη μορφή του),
και πια πολύ χαιρόμασταν
σαν ήμασταν μαζί του.
Αν όλα τα κατάλαβες,
και να μας εύρεις ξέρεις,
το φυσικό τελείωσες,
χωρίς να υποφέρεις.
Κι αν δύσκολες το παίζουμε,
εσύ να μην τρομάξεις,
έχεις κάθε δικαίωμα
τα φώτα μας ν' αλλάξεις.
Είμαστε σαν τους κύβους Knorr,
βάλε μας στο χαρτί σου,
κι αμέσως συμπυκνώσαμε
πτυχίο στη ζωή σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου