Ο Κύβος που ξαναέκανε τα μαθηματικά σέξι!!

22/1/2009

Η διάσημη σπαζοκεφαλιά του Ρούμπικ γνωρίζει νέες δόξες

TΗΕ ΤΙΜΕS , Του Μarcus du Sautoy

Τριάντα πέντε χρόνια αφότου ήρθε στον κόσμο, ο Κύβος του Ρούμπικ γνωρίζει νέες δόξες. Προ ημερών, ένας ταλαίπωρος Άγγλος, ο Γκράχαμ Πάρκερ, κατάφερε να λύσει τον γρίφο έπειτα από 26 χρόνια συνεχούς απασχόλησης. Η Εύα, το ιδιοφυές ρομπότ που ερωτεύεται ο Γουόλι, θα ξεκαρδιζόταν στα γέλια αν το μάθαινε- και αν μπορούσε να γελάσει.

Η σκηνή από το «WallΕ», την ταινία κινουμένων σχεδίων της Ρixar, εμπεριέχει αρκετούς συμβολισμούς: Σε μια Γη ρημαγμένη από τη ρύπανση, ο μοναδικός της κάτοικος (μαζί με μια κατσαρίδα), ένα ρομπότσκουπιδιά- ρης ονόματι Γουόλι, περιμαζεύει κάποια στιγμή έναν Κύβο του Ρούμπικ. Θα γίνει το πιο πολύτιμο απόκτημά του- και λίγο αργότερα θα παρακολουθήσει με δέος την Εύα, τον επισκέπτη από το Διάστημα, να τον λύνει μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Το αντίστοιχο της Εύας σε ανθρώπινο ον ονομάζεται Έρικ Άκερσιτζκ- κατάφερε πέρυσι στο Ανοιχτό Τουρνουά της Τσεχίας να λύσει τον Κύβο του Ρούμπικ μέσα σε 7,08 δευτερόλεπτα. Το ακριβώς αντίθετο της Εύας είναι ο Γκράχαμ Πάρκερ, οικοδόμος από το Χάμσαϊρ, που αψήφησε όλες τις λύσεις και τους αλγόριθμους τους οποίους έχουν δημιουργήσει μαθηματικοί και διατίθενται ελεύθερα στο Ίντερνετ και αφιέρωσε συνολικά 27.400 ώρες από τη ζωή του προκειμένου να δώσει και στα εννέα κυβάκια κάθε μίας από τις έξι πλευρές ενός (κλασικού) Κύβου του Ρούμπικ ενιαίο χρώμα. Τον καταλαβαίνω. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να λύνεις μόνος ένα δύσκολο μαθηματικό πρόβλημα.

Οι διατάξεις
Και ο Κύβος του Ρούμπικ είναι μεγάλη σπαζοκεφαλιά. Ο συνολικός αριθμός των διαφορετικών διατάξεων των πλευρών του είναι 43.252.003.274.489.856.000! Πρόκειται για έναν αριθμό με 20 ψηφία. Ακόμα και η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση θα ωχριούσε μπροστά του. Και να σκεφτεί κανείς πως η Ιdeal Τoys, η εταιρεία που εμπορεύεται από το 1980 τον Κύβο του Ρούμπικ, καυχήθηκε κάποτε πως έχει «περισσότερες από τρία δισεκατομμύρια πιθανές διατάξεις» - είναι σαν να ανακοινώνουν με υπερηφάνεια τα ΜcDonald΄s πως πούλησαν περισσότερα από 100 χάμπουργκερ.

Ο γλύπτης
Ο Κύβος του Ρούμπικ εφευρέθηκε από τον Έρνο Ρούμπικ, έναν Ούγγρο γλύπτη και καθηγητή αρχιτεκτονικής, το 1974. Πέρασαν έξι χρόνια μέχρι να βρει τον δρόμο προς τα καταστήματα παιχνιδιών της Δύσης. Μετά το διεθνές ντεμπούτο του, ωστόσο, αποδείχθηκε ασταμάτητος. Είναι το παιχνίδι με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία, έχουν πουληθεί παγκοσμίως περισσότεροι από 300.000.000 κύβοι. Μπορεί τη δεκαετία του 1990 να πέρασε κάπως δύσκολα, η επιστροφή του ωστόσο είναι δυναμική- και οι μαθηματικοί δεν έπαψαν ποτέ να ασχολούνται μαζί του. Πέρυσι, ο Τόμας Ροκίκι απέδειξε ότι χρειάζονται το πολύ 22 κινήσεις για να λυθεί ο γρίφος από οποιαδήποτε αρχική θέση. Επί του παρόντος, οι συνάδελφοί του προσπαθούν να κατεβάσουν τον αριθμό αυτόν στους 20. Είναι άλλωστε μια σπαζοκεφαλιά με ποικίλες πιθανές εφαρμογές στη σύγχρονη ζωή, από το Ίντερνετ έως την Ιατρική. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, 43.252.003.274.489.856.000 διαφορετικές ιστοσελίδες. Έχει σημασία να φτάσεις στη σωστή με όσο το δυνατόν λιγότερες κινήσεις.

ΤΑ ΝΕΑ on line

Δείτε το απίστευτο ρεκόρ του Τσέχου Έρικ Άκερσιτζκ εδώ

5+1 πράγματα που δεν γνωρίζαμε για τον Κύβο του Ρούμπικ

Με υπερηφάνεια ο Γκράχαμ Πάρκερ επιδεικνύει τη λύση του παζλ 1 ΑΡΧΙΚΑ ΟΝΟΜΑΖΟΤΑΝ Μαγικός Κύβος, κατόπιν η εταιρεία που τον εμπορεύεται, η Ιdeal Τoys, σκέφτηκε τα ονόματα «Γόρδιος Δεσμός» και «Χρυσάφι των Ίνκας»· τελικά όμως προτίμησε το Κύβος του Ρούμπικ Ο ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ κινήσεων που απαιτούνται προκειμένου να λυθεί ο Κύβος του Ρούμπικ από οποιαδήποτε αρχική μορφή έχει ονομαστεί και «αριθμός του Θεού»- με το σκεπτικό ότι μόνον αυτός θα ήταν σε θέση να κάνει κάτι τέτοιο.

ΠΕΡΑΝ ΤΩΝ ΕΠΙΣΗΜΩΝ ΤΟΥΡΝΟΥΑ, διοργανώνονται και εναλλακτικά τουρνουά, στα οποία οι συμμετέχοντες καλούνται να λύσουν τον Κύβο του Ρούμπικ σε ασυνήθιστες συνθήκες- όπως για παράδειγμα με τα μάτια δεμένα, κάτω από το νερό με μία μόνο ανάσα, με ένα μόνο χέρι ή με τα πόδια.

ΜΕΤΑΞΥ 1981 ΚΑΙ 1985, ο Κύβος ήταν ένα από τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα της Ουγγαρίας που συνέβαλαν στη μετάβαση από τον κομμουνισμό στον καπιταλισμό.

ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΟΙΑ Η ΕΘΙΣΤΙΚΗ φύση του Κύβου, που στα μέσα της δεκαετίας του 1980 οι γιατροί επινόησαν δύο νέους όρους προκειμένου να περιγραφούν συμπτώματα που εμφανίζονται εξαιτίας της υπερβολικής ενασχόλησης με αυτόν: τον Καρπό του Ρούμπικ και τον Αντίχειρα του Κυβιστή.

ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ακόμα πόσο μεγάλος είναι ο συνολικός αριθμός διαφορετικών διατάξεων των πλευρών του κύβου (43.252.003.274.489.856.000) αναλογιστείτε τα εξής: Εάν στρώνονταν στο έδαφος θα ήταν αρκετοί για να καλύψουν τη Γη με 273 στρώματα κύβων.

Ο Δαρβίνος και το «πικρό ποτήρι» της Εξέλιξης

11/1/2009

Η Θεωρία της Σχετικότητας αρέσει σε όλους,κι ας μην την καταλαβαίνουν,όπως εύστοχα σημείωνε ο ίδιος ο Αϊνστάιν. Η Θεωρία της Εξέλιξης όμως,παρ΄ ό,τι απλούστατη,συνάντησε και συναντά ακόμη μεγάλες αντιστάσεις στην ανθρώπινη συνείδηση...

της ιωαννας σουφλερη

Ο Αϊνστάιν με τη γνωστή αφοπλιστική ειλικρίνειά του αναρωτήθηκε κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στους «Νew Υork Τimes» το 1942: «Πώς συμβαίνει κανείς να μη με καταλαβαίνει αλλά σε όλους να αρέσω;». Ο μεγάλος φυσικός δεν ήταν μακριά από την αλήθεια: πόσοι μπορούν να ισχυριστούν ότι γνωρίζουν σε βάθος τη θεωρία της σχετικότητας; Παρ΄ όλα αυτά η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων την αποδέχεται ως ορθή. Στον αντίποδα βρίσκεται η θεωρία του Δαρβίνου, η σχετική απλότητα (δεν περιλαμβάνει «σκληρά» μαθηματικά ούτε ακαταλαβίστικη ορολογία!) της οποίας θα έπρεπε να την έχει καταστήσει κατανοητή και αποδεκτή. Και όμως! Τα ποσοστά αποδοχής της σε ορισμένα σημεία του πλανήτη είναι κάτω του 50%, ενώ ακόμη και μεταξύ βιολόγων υπάρχουν πολλές παρανοήσεις σχετικά με το περιεχόμενο της εξελικτικής θεωρίας.

Πολύ μελάνι έχει χυθεί προκειμένου να εξηγηθεί η προφανής δυσκολία μας να κατανοήσουμε και να αποδεχθούμε τη θεωρία του Δαρβίνου, η οποία, σε πολύ αδρές γραμμές, λέει πως τα είδη δεν είναι σταθερά και αμετάβλητα και πως όλα τα σημερινά αλλά και εξαφανισμένα είδη ανάγονται σε έναν κοινό πρόγονο. Σύμφωνα πάντως με τους ειδήμονες, βασικός λόγος της απροθυμίας μας είναι το γεγονός ότι μας αποκαθηλώνει από το βάθρο μας ως κορωνίδας, τελικού και τέλειου δημιουργήματος της εξελικτικής διαδικασίας και μας τοποθετεί απλώς σε μια σειρά άλλων ζώων. Αν σε αυτό προστεθεί το γεγονός ότι από την αρχή της διατύπωσής της η θεωρία δέχθηκε την επίθεση της Εκκλησίας, καθώς και το γεγονός ότι διδάσκεται πλημμελώς στα σχολεία (ελληνικά και όχι μόνο), δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων εμφανίζει «εξελικτικό αναλφαβητισμό». Ωστόσο το 2009 παρέχει μια καλή ευκαιρία να βελτιώσουμε την κατάσταση. Γιατί; Επειδή το 2009 έχει ονομαστεί «Ετος Δαρβίνου» καθώς συμπληρώνονται 200 χρόνια από τη γέν νησή του και 150 χρόνια από την πρώτη δημοσίευση του έργου του «Τhe Οrigin of Species». Γιορτάζοντας λοιπόν την επέτειο της γέννησης τόσο του Δαρβίνου όσο και του έργου του, πολλά πανεπιστήμια, ερευνητικά ιδρύματα και μουσεία μάς παρέχουν άφθονο υλικό γνωριμίας με τον μεγάλο φυσιοδίφη. Πράγματι, ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξε καλύτερη ευκαιρία να μάθει κανείς από υπεύθυνα χείλη ποιος ήταν και τι είπε ο Δαρβίνος.

Στο πλαίσιο αυτό το ΒΗΜΑScience αποφάσισε να αφιερώσει μια σειρά άρθρων στον Δαρβίνο και στην εξελικτική θεωρία. Θα ανατρέξουμε στη βιβλιογραφία (του Δαρβίνου και αυτή που αφορά τον Δαρβίνο), θα διαβάσουμε αποσπάσματα από την αλληλογραφία του και τις σημειώσεις του (ναι, ναι, θα γίνουμε αδιάκριτοι γιατί τίποτε δεν μας αποκαλύπτει έναν άνθρωπο καλύτερα από τις δικές του σκέψεις), θα μιλήσουμε με ειδικούς και θα λάβουμε αφορμές από την επικαιρότητα για να καταδείξουμε πόσο σημερινός μπορεί να είναι.

Στόχος μας δεν είναι να (υπο)στηρίξουμε την εξελικτική θεωρία. Εκτιμούμε ότι δεν χρήζει της βοήθειάς μας! Παραμένει 150 χρόνια μετά τη διατύπωσή της η μόνη ικανή να εξηγήσει τα ευρήματα της σύγχρονης βιολογίας επαληθεύοντας τη ρήση του ουκρανικής καταγωγής εξελικτικού βιολόγου Τheodosius Dobzhansky (1900-1975) πως «τίποτε στη βιολογία δεν έχει νόημα παρά υπό το φως της εξέλιξης» (Νothing in biology makes sense except in the light of evolution). Πιστεύουμε όμως ότι θα μπορούσαμε να σας μεταδώσουμε την αγάπη μας γι΄ αυτήν καθώς πραγματικά αποτελεί ένα πρίσμα μέσα από το οποίο αξίζει κανείς να δει τον κόσμο και τη θέση του μέσα σε αυτόν. Ως αρχή, παραθέτουμε σήμερα ένα αδρό χρονολόγιο της ζωής του Δαρβίνου. Τα πιο ενδιαφέροντα έπονται.

Βιβλιογραφία: Ολόκληρο το άρθρο του Dobzhansky, το οποίο δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 1973 στο περιοδικό «Τhe Αmerican Βiology Τeacher», μπορεί κανείς να διαβάσει σε μια πληθώρα δικτυακών τόπων που το αναπαράγουν. Ενδεικτικά δίνουμε τον ακόλουθο: http://www.pbs.org/wgbh/evolution/library/10/2/l102-01.html

Σταθμοί στη ζωή του Δαρβίνου
12 Φεβρουαρίου 1809: Γέννηση Καρόλου Ρόμπερτ Δαρβίνου στο πατρικό του σπίτι «Τhe Μount» στο Shrewsbury της Αγγλίας.

1825-27: Φοίτηση στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου. Αποφασίζει ότι δεν του αρέσει.

1827-31: Φοίτηση στο Christ΄s College του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ και προετοιμασία για σταδιοδρομία στην Εκκλησία.

Αύγουστος 1831: Πρόσκληση να υπηρετήσει ως άμισθος φυσιοδίφης στο σκάφος του Βασιλικού Ναυτικού «Τhe Βeagle», το οποίο επρόκειτο να κάνει τον περίπλου του νοτίου ημισφαιρίου.

27 Δεκεμβρίου 1831: Απόπλους του σκάφους «Τhe Βeagle» από το λιμάνι του Devenport της Αγγλίας. Στη διάρκεια του 5ετούς ταξιδιού ο Δαρβίνος θα συλλέξει πλήθος φυτικών και ζωικών ειδών και θα κάνει παρατηρήσεις οι οποίες θα τον οδηγήσουν στη διατύπωση της θεωρίας του. 2 Οκτωβρίου 1836: Επιστροφή του σκάφους «Τhe Βeagle» στην Αγγλία.

1837: Εγκατάσταση στο Λονδίνο και έναρξη συγγραφής του 5τομου έργου «Ζoology of the Voyage of Η.Μ.S. Βeagle», το οποίο δημοσιεύεται σε συνέχειες από το 1840 ως το 1843.

11 Νοεμβρίου 1838: Πρόταση γάμου στην εξαδέλφη του Εmma Wedgwood. Παντρεύονται στις 29 Ιανουαρίου 1839.

27 Δεκεμβρίου 1839: Γέννηση του πρώτου (θα ακολουθήσουν άλλα 9!) παιδιού του ζευγαριού. Ο Δαρβίνος αρχίζει να παρατηρεί την παιδική ανάπτυξη.

17 Σεπτεμβρίου 1842: Εγκατάσταση της οικογένειας Δαρβίνου στο «Down Ηouse» στο Κεντ της Αγγλίας. Ορμητήριο και ερημητήριο του Δαρβίνου για το υπόλοιπο της ζωής του.

1842 και 1844: Συγγραφή μικρών σε έκταση δοκιμίων όπου εκτίθενται οι απόψεις που αργότερα θα περιγραφούν λεπτομερώς στο βιβλίο του «Τhe Οrigin of Species».

1846: Ολοκληρώνει τον τρίτο και τελευταίο τόμο τού «Τhe Geology of the Voyage of the Βeagle» και ξεκινά μια εργασία για τα θυσανόποδα, η οποία θα διαρκέσει 8 χρόνια και θα καταγραφεί σε 4 τόμους.

23 Απριλίου 1851: Θάνατος της 10χρονης και πολυαγαπημένης κόρης του Δαρβίνου Αnne Εlizabeth. Πείθεται ότι δεν υπάρχει Θεός!

9 Σεπτεμβρίου 1854: ολοκλήρωση της εργασίας των θυσανόποδων και «έναρξη της τακτοποίησης των σημειώσεών του για τη Θεωρία των Ειδών», όπως σημειώνει στο ημερολόγιό του.

18 Ιουνίου 1858: Λήψη του διάσημου πια γράμματος του Αlfred Russel Wallace, ο οποίος έχει επίσης καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα είδη εξελίσσονται μέσω της φυσικής επιλογής!

1 Ιουλίου 1858: Τόσο το γράμμα του Wallace όσο και ένα σχετικό δοκίμιο του Δαρβίνου διαβάζονται ταυτόχρονα στη συνεδρία της Linnaean Society στο Λονδίνο. Αμέσως μετά καταπιάνεται με τη συγγραφή του έργου του «Τhe Οrigin of Species».

24 Νοεμβρίου 1859: Εκδοση σε 1.250 αντίτυπα τού «Τhe Οrigin of Species». Πωλούνται όλα την πρώτη ημέρα! Ακολουθούν πολλές εκδόσεις.

24 Φεβρουαρίου 1871: Εκδοση τού «Τhe Descent of Μan».

26 Νοεμβρίου 1872: Εκδοση τού «Τhe Εxpression of Εmotions in Μan and Αnimals».

19 Απριλίου 1882: Θάνατος του Δαρβίνου στο σπίτι του. Ενταφιασμός στο West-minster Αbbey.

Χρονιά του Γαλιλαίου ή του Δαρβίνου;

6/1/2009

Οι ειδήμονες παίρνουν θέση στη δύσκολη απόφαση για το ποιος από τους δύο άλλαξε ριζικά τον τρόπο σκέψης μας
Αυτό είναι δίλημμα: το 2009 έχει ονομαστεί Διεθνές Ετος Αστρονομίας καθώς είναι η 400ή επέτειος της χρήσης του τηλεσκοπίου από τον Γαλιλαίο. Ατυχώς είναι και η 200ή επέτειος από τη γέννηση του Δαρβίνου και έτσι το 2009 ονομάστηκε δικαίως και Ετος Δαρβίνου. Και οι δύο επέτειοι έχουν ισχυρούς λόγους ύπαρξης και είμαστε ανήμποροι να αποφασίσουμε ποια είναι η σημαντικότερη. Φυσικά πρόκειται για ένα άδικο ερώτημα. Ο Γαλιλαίος και ο Δαρβίνος εργάστηκαν σε διαφορετικά πεδία, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και κάτω από διαφορετικές κοινωνικές πιέσεις. Παρ΄ όλα αυτά θέσαμε σε ειδήμονες ένα ερώτημα το οποίο είναι πολύ απλό: Ποιος από τους δύο γκρέμισε την ανθρωπότητα από το βάθρο της; Ο άνδρας που έδειξε ότι ο άνθρωπος δεν είναι παρά το τελευταίο μιας σειράς ζώων; Ή ο άνθρωπος που κατέδειξε υπεράνω πάσης αμφισβήτησης ότι η Γη δεν είναι το κέντρο κανενός;

Αν αφήναμε τον Δαρβίνο και τον Γαλιλαίο να επιχειρηματολογήσουν σχετικά με την υπεροχή τους δεν χωρεί αμφιβολία ότι θα επικρατούσε ο Γαλιλαίος. Ο κατ΄ οίκον περιορισμός ο οποίος του επιβλήθηκε μετά την υποστήριξη των ιδεών του μπροστά στην Ιερά Εξέταση της Καθολικής Εκκλησίας διήρκεσε ως το τέλος της ζωής του. Ως μέγας πολεμιστής, όμως, ο Γαλιλαίος ξόδεψε το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς του στην υπεράσπιση του εαυτού του. Αντιθέτως ο Δαρβίνος αποτραβήχτηκε από την αντιπαράθεση και άφησε άλλους να επιχειρηματολογήσουν για τις θέσεις του. Ορρωδούσε ο Δαρβίνος ή άφηνε το έργο του να μιλήσει από μόνο του; Η στάση του ως προς τη δημοσιοποίηση της χαμένης πίστης του μας δίνει μια ένδειξη. Μη θέλοντας να πληγώσει τη σύζυγό του και την οικογένειά του με τη νεοαποκτηθείσα ασέβειά του, περιέγραψε τη θρησκευτική του θέση με τον νεολογισμό- εκείνη την εποχή- «αγνωστικιστής». Ο Δαρβίνος ήταν ένας ήρεμος πραγματιστής ο οποίος δεν είχε διάθεση να γκρεμίσει κανέναν από το βάθρο του. Τούτου λεχθέντος, η πίστη του Γαλιλαίου δεν επηρεάστηκε καθόλου από την ανακάλυψή του.

Ανεξάρτητα, πάντως, από το τι πίστευε ο καθένας από τους δύο μεγάλους άνδρες, ο Γαλιλαίος είχε τη μεγαλύτερη μακροχρόνια επίδραση. Πολύ περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι η Γη κινείται γύρω από τον Ηλιο σε σχέση εκείνους οι οποίοι πιστεύουν ότι οι άνθρωποι προέκυψαν από τα ζώα χάρη στη φυσική επιλογή.

Πρέπει πάντως να παραδεχθούμε ότι ο Γαλιλαίος είχε ένα πλεονέκτημα: 200 περισσότερα χρόνια για τη διάδοση των ιδεών του. Επίσης ο Δαρβίνος εργάστηκε πολύ σκληρότερα.

Τελικώς οι ειδήμονες αποφάσισαν ότι ο Δαρβίνος συνέβαλε περισσότερο στο να αλλάξει η ιδέα μας για τους εαυτούς μας. Ετσι το 2009 είναι το Ετος Δαρβίνου!

Η «προφανής» εξέλιξη και η «μπάλα από βράχους»
ΛΟΡΕΝΣ ΚΡΑΟΥΣ
Θεωρητικός φυσικός και κοσμολόγος, Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα
Ηταν ξεκάθαρο πριν από τον Δαρβίνο ότι μοιραζόμαστε πολλά κοινά με τα άλλα είδη. Αυτό που άριστα έκανε ήταν να απομακρύνει την ασυνέχεια ανάμεσα στους ανθρώπους και στα άλλα είδη και να καταδείξει ότι οι μη ορχηστρωμένοι νόμοι της φύσης θα μπορούσαν να παράξουν την ποικιλομορφία της ζωής που παρατηρούμε. Αλλά ο Γαλιλαίος μάς απομάκρυνε από το κέντρο του Σύμπαντος: πόσο μεγαλύτερη πτώση θα μπορούσαμε να βιώσουμε; Επιπροσθέτως αντικατέστησε τη «θεϊκά αποκαλυπτόμενη» γνώση με την εμπειρική γνώση. Ψηφίζω Γαλιλαίο.

ΠΟΛ ΝΤΕΪΒΙΣ
Φυσικός και κοσμολόγος, Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα
Και οι δύο έκαναν προκλητικές ανακαλύψεις αλλά η Κοσμολογία είναι πολύ πιο απόμακρη, κυριολεκτικά, συγκριτικά με τη Βιολογία. Η Γη γυρίζει γύρω από τον Ηλιο αλλά πόσο αυτό επιδρά στην τιμή της μπίρας; Η ιδέα δεν άρεσε στην Εκκλησία, αλλά κανείς δεν έπαθε κατάθλιψη ούτε επαναστάτησε για αυτό. Αντιθέτως ο Δαρβίνος χτύπησε τη ρίζα τού τι σημαίνει να είναι κανείς άνθρωπος. Αυτό είναι τόσο σημαντικό ώστε πολλοί Αμερικανοί βρίσκονται ακόμη σε άρνηση σχετικά με το ότι η ανθρώπινη φύση είναι προϊόν της εξέλιξης.

ΣΤΙΒΕΝ ΠΙΝΚΕΡ
Ψυχολόγος, Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ
Θα έλεγα ο Δαρβίνος. Το δόγμα που εξισώνει τη σχηματική κεντρικότητα των ανθρώπων στην ηθική τάξη με την κυριολεκτική κεντρικότητά τους στον φυσικό κόσμο είναι πιθανότατα μια ιδιοτροπία της μεσαιωνικής Εκκλησίας και όχι μια βασική ενδογενής ιδιότητα της ανθρώπινης σκέψης. Είναι λοιπόν ευκολότερο να ανατραπεί σε σχέση με την ιδέα ότι μια πολύπλοκη οργάνωση απαιτεί έναν σχεδιαστή, πράγμα το οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στον τρόπο με τον οποίο βρίσκουμε νόημα στον κόσμο. MAT ΡΙΝΤΛΕΪ
Συγγραφέας Εξελικτικής Βιολογίας
Δεν υπάρχει ανταγωνισμός: ο Δαρβίνος, επειδή ο βαθμός στον οποίο μας έριξε από το βάθρο μας δεν έχει ακόμη αφομοιωθεί. Μόλις πριν από 12 χρόνια οι επιστήμονες πίστευαν ότι υπήρχαν γονίδια τα οποία καθιστούσαν μοναδικό τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Τώρα γνωρίζουμε ότι οι εγκέφαλοί μας είναι μεγαλύτεροι από αυτούς των ποντικών μόνο και μόνο επειδή έχουμε εξελιχθεί να ενεργοποιούμε μια ομάδα από γονίδια που αυξάνουν τον εγκέφαλο για λίγο περισσότερο χρόνο. Οι βαθιές ομοιότητες της ζωής είναι εκπληκτικές. Συγκρίνεται αυτό με τι; Ποιος νοιάζεται για ποια μπάλα βράχων περιφέρεται γύρω από την άλλη;